lopen met mijn prins :)

Het heeft even geduurd, maar hier is dan (eindelijk Hylke :o)) het verslag van onze laatste dag. Heel jammer, want dat betekent dat het nu echt voorbij is. Natuurlijk zijn we al weer een week aan het werk. Ligt alle zomerkleding weer in de kast. En hebben we al weer een rondje over de dijk gedaan (in plaats van door Magic Kingdom). Maar als de blog af is, is de vakantie definitief voorbij. Heel jammer...

Zondag 24 februari

Om 3 uur gaat de wekker. Brrr...dat is vroeg. Waarom doen we dit eigenlijk? Maar onze loopspullen liggen al klaar. Snel even een douche om wakker te worden. Wat bagels toasten zodat we energie hebben voor onderweg. Sportdrank klaarmaken en we zijn er klaar voor.

Heel apart om middenin de nacht weg te rijden. In onze straat is het stil. De eerste auto's komen we pas tegen op de 192. Hier is het iets drukker. Zodra we onder de I4 zijn doorgereden lijkt het wel overdag. Wat een auto's hier. Grappig om je te realiseren dat al deze mensen ook naar Epcot gaan om te lopen (of te supporten). We komen zelfs even in de file terecht. Het parkeerterrein staat al behoorlijk vol. Onze bolide parkeren we op Create 48. Goed onthouden, want we hebben natuurlijk geen zin om na het lopen op zoek te moeten naar de auto.



team Dutch & Dutchess

Er is geen twijfel wat we aan moeten. Het is stikbenauwd. Gisteravond hoorden we op de televisie dat het  gisteren de warmste februaridag ooit was! En ook vannacht zou weer een record worden gebroken qua temperatuur. Lekker wel... :) Nou ja, alles beter dan de regen die later vandaag wordt verwacht. Op de (Amerikaanse) buienradar hebben we gezien dat het vanaf een uur of 12.00 zal gaan regenen. In korte broek en onze Loopgroepshirtjes lopen we richting start. We kijken nog even rond op de parkeerplaats die nu is ingericht als verzamelvak voor we naar de start gaan. Wat een happening! Het is duidelijk dat dit een vrouwenrace is. In ons informatieboekje hebben we gezien dat er 23.000 deelnemers zijn. Hieronder zijn maar ongeveer 2.000 'prinsen'. De overige lopers zijn dames. De meesten van hen zijn verkleed. Als prinses, Minnie Mouse, of gewoon met een tutu-rokje aan! Wat een sfeertje, zeg! Die sfeer wordt nog verhoogd door een DJ die op dit vroege uur al aardig wat kabaal maakt. Zelf danst hij vrolijk mee. Hilarisch om te zien hoe hij de Gangnam Style meehopt.

Vanaf dit punt is het nog zo'n minuut of 20 lopen naar de startvakken. Overal wordt aangegeven (bijv. in het pre-race filmpje) dat we uiterlijk om 5 uur in onze 'corrals' moeten zijn. We gaan dus maar eens op pad.


Ruimschoots op tijd staan we in het startvak C. Op mijn startnummer stond startvak A, maar aangezien er in de eerste twee vakken geen mannen mogen staan hebben we besloten om samen in C te starten. Iets te ver om de startlijn en alles wat zich daar af speelt te kunnen zien, maar we blijven op de hoogte via een groot televisiescherm. Hierop zien we onder meer een (ongetwijfeld) bekende Amerikaan het volkslied zingen. Heel bijzonder om de nog toestromende mensen luid te zien meezingen. Velen met de hand op het hart. Wat blijft dit toch een patriottisch land! Nadat de 'Fairy Godmother' eerst de rolstoelers en daarna vak A en B met vuurwerk als startschot heeft afgeschoten zijn wij aan de beurt.  

here we go....

Echt, dat blijft (want het is voor mij de 2e keer) toch zo enorm apart...in het donker starten met al dit enthousiasme om je heen. Ook René is onder de indruk. Luid joelend passeren we de start. Here we go! Uh....tenminste...here WE go! Sommigen denken daar namelijk  anders over. René is stomverbaasd als hij merkt dat velen al direct vanaf de start wandelen. Ow, was ik vergeten dat te melden? Dit is voor de meesten een 'fun-race', dat wil zeggen dat ze vooral voor het plezier meedoen. Uiteraard doen wij dat ook....maar dan in ieder geval wel plezier in looppas.

Vooraf waren we al meerdere keren gewaarschuwd dat dit niet als PR-race gelopen moest worden, gezien de hoge temperatuur en luchtvochtigheid. Nou...fijn om te weten, maar die bedoeling hadden we hier toch niet...tenminste...dat zou gezien vooral mijn getraindheid sowieso niet echt gaan lukken. Als we een kilometer (of om in de sfeer te blijven een mijl) onderweg zijn is wel duidelijk dat deze waarschuwing niet voor niets is geweest. Man, man, wat is het druk...en wat is het klam en benauwd! Dit wordt dus echt een 'genietwedstrijd'!

En dat doen we. Van alle lopers om ons heen. Van de Disneyfiguren die er elke mijl staan. Van de muziek langs het parcours. Zo horen we al van verre Michael Jackson zingen dat hij 'bad' is...erg grappig om hier langs de weg de Disneyslechteriken als Hook, Cruela, de boze stiefmoeder, Ursula en meer te zien verschijnen. Okay, het is eigenlijk maar een saai stuk weg, maar er is genoeg afleiding. We stoppen regelmatig bij de drankposten die ons elke mijl voorzien van water en sportdrank.

Het eerste publiek staat bij het Transportation Center. We lopen langs de Speedway en als we in de buurt van Magic Kingdom komen wordt het langzaamaan licht. We zien Space Mountain opdoemen. Via een zijingang lopen we het park op het pleintje voor Main Street in. En dan...echt...dit is zo ontzettend gaaf! Main Street staat VOL met publiek! Echt een kippenvelmomentje! Vooral als je rechtsaf slaat en recht op het kasteel afloopt! René en ik kijken elkaar aan. Wow! Super is dit! Ook hardlopend Tomorrow Land bekijken is een totaal andere ervaring dan eerder deze week toen we hier rondslenterden. Maar...het hoogtepunt van deze hele loop is voor mij toch wel het kasteel. Of om precies te zijn...onder het kasteel door te rennen! En dit keer samen! Sprookjesachtig gaaf! In Adventure Land maken we (nogmaals) een sanitaire stop en dan verlaten we het park weer via een 'artiestenuitgang'.

We zijn nu net op de helft. Knoerthard horen we Alicia Keys 'this girl is on fire' zingen. Tegelijkertijd zien we het bord: 'Halfway...girl, you are on fire'. Erg leuk!

Het late naar bed gaan, de lange, vermoeiende dagen, het niet al te gezonde eten van de afgelopen dagen en de warmte beginnen nu wel hun tol te eisen. Poe hee...dit gaat niet echt makkelijk. Het is inmiddels helemaal licht. Dan wachten ons nog 3 'heuvels'...één van de groene soldaten van Toy Story kletst ons de heuvel op...'you can do it'....'no pain no gain'....'sweat is weakness leaving your body'...high fivend passeren wij hem.

Af en toe merken we dat ons startnummer...of de tekst van onze shirts (loopgroep Hoorn Holland) gelezen wordt...'they're Dutch...they're from Holland... Erg leuk! Vlak voor we Epcot inlopen staan twee dames met een enorm scherm de lopers aan te moedigen. We zien onszelf (erg vermoeid, maar nog helemaal happy) langsrennen. 'Where 're  you from '... roepen ze in de microfoon...net als wij langskomen. The Netherlands... Wow...they are 'Netherlanders' is de enthousiaste reactie. En als we al een stuk verder zijn horen we het haar nogmaals roepen...

Nog maar 1 mijl te gaan. We rennen Epcot binnen. Vlak langs Spaceship Earth. Nu geen stops meer bij de verzorgingsposten...nee...in één streep (nou ja...rustig aan) door naar de finish. Eerst nog een klein rondje Epcot. Helaas niet meer het rondje 'rond de wereld'. Vlak voor het meer keren we terug en lopen we richting de grote bol. Ook weer een gaaf momentje. Zo karakteristiek voor Disney! Echt bijzonder...

En dan zit het er bijna op...we lopen het park uit. Langs het grote gospelkoor...en dan zien we de finish voor ons. En de tribunes! Wat een mensenmassa. We kijken om ons heen...genieten nog heel even en focussen ons dan op Mickey die ons op de finish opwacht. Elk aan een kant van Mickey high fivend en dan de finish over. We did it! Samen! Onze horloges stoppen we op 2.13.13. Geen toptijd...maar dat kon ook niet onder deze omstandigheden.

We krijgen een heel gave, zware, bling bling medaille omgehangen. Een prinses (en prins) waardig! Allemachtig...wat was dit gaaf! Maar ook zwaar!


De verzorging na de race is optimaal. We krijgen Powerade (zoveel je maar wilt), water, bananen en een doosje met allerlei postrace lekkernijen (nootjes, snoepjes, enz). Veel krijg ik er nog niet van weg...eerst maar eens richting het huis.

Gelukkig weten we nog waar de auto staat...we zijn doorweekt, dus voor we wegrijden trekken we eerst wat droogs aan. Om half 9 rijden we weer op de 192. Voor ons gevoel hebben we al een hele dag achter de rug... We passeren de Krispy Kreme...hmmm...een donut zou er wel ingaan. De verkoper prikt voor ons 6 kakelverse glazed donuts van de lopende band. Al in de auto vergrijpen we ons eraan...yummie...ze smelten gewoon in je mond!

Om 9 uur parkeren we de auto op de oprit. Deel 1 van deze dag zit erop...nu nog inpakken...