en weer verder...

Back home. Snik! Wat is dat toch ontzettend snel gegaan allemaal! Echt ongelofelijk...zo ben je nog druk met de voorbereidingen en een moment later ben je weer thuis...met herinneringen. Dat gelukkig wel. In de vorm van verhalen en foto's. En een blog. Dat nog wel bijgewerkt moet worden. Aan het begin van de dag waren we te sloom om ook nog maar iets te doen, maar nu het bedtijd wordt (Nederlandse bedtijd welteverstaan) hebben we wat meer energie...bijvoorbeeld om weer wat bij te werken op de blog. Om te beginnen bij...

donderdag 21 februari

Het plan was om heel vroeg al naar de Golf van Mexico te rijden...zo rond een uur of half 8. Inmiddels zijn we echter zo gewend dat we gewoon een beetje uitslapen. Pas rond een uur of 8 worden we wakker. Er zijn nog bagels in huis. Ons ontbijtje bestaat dan ook uit de 'gewone' kaneelbagels met creamcheese en aardbeienjam. Erg lekker, hoor!

Maar dan op pad...via de I4 richting Fort DeSoto. Niet helemaal onbekend voor ons, want 2 jaar geleden zijn we hier ook samen geweest. Het ritje verloopt prima. Rond een uur of 10 parkeren we op North Beach in Fort DeSoto. Voor het eerst overigens dat we moeten betalen om Fort DeSoto op te mogen. Nou ja, het is maar $5...en dat is dit mooie strand wel waard. Lang blijven we echter niet. Het is de bedoeling om alleen even een rondje hard te lopen. Dus snel de loopkleren en -schoenen aan. Horloges om en rennen maar...via het fietspad. Erg warm is het al. We hobbelen langs het fort. Wat bijzonder toch om hier (weer) te zijn, zeg! Het lopen gaat niet echt soepel...dat belooft niet veel goeds voor zondag. Pfff...wat is het warm! Na afloop een (erg) koude douche en nog even snel op het strand kijken.


sunshine skyway bridge

Maar daarna weer verder...via het forum hebben we namelijk gelezen (volgens mij gaf Sonja deze tip) dat het strand van Anna Maria Island ook zeer de moeite waard is. Op naar Bradenton. Via de Sunshine Skyway Bridge. Wat een machtige brug! Vanaf Fort DeSoto zagen we 'm al liggen, maar om erover heen te rijden is helemaal gaaf! Hoewel...als je er eenmaal op zit ervaar je de hoogte iets minder dan je van een afstandje ziet.

In Bradenton verdwalen we hopeloos. We hebben geen kaart en verwachten wel dat het strand aangegeven zal worden. Uh...niet dus...Dan eerst maar even lunchen. Bij Applebee's. Een dikke burger voor René. Voor mij een uiensoep met een Caesar salade. En...free Wifi, dus even kijken op de blog waar dat Anna Maria Beach nu precies ligt. Handig toch wel, zo'n blog :o)

Het is nog wel een stukkie rijden....maar dan heb je ook wat! Wat een leuke tip! Echt een ontzettend leuk plaatsje; van die gave strandhuizen in leuke pastelkleuren, aparte winkeltjes en (ook niet onbelangrijk) een heerlijk strand. Een parkeerplek is zo gevonden en niet veel later lopen we op blote voeten over het spierwitte strand. Wow! Dat is toch wel even een momentje...het is al wat later op de dag, zo'n uur of half 4...de zon schijnt nog volop, veel mensen op het strand, schelpen langs de waterlijn, de temperatuur van het water is erg lekker...en het mooist van alles...pelikanen! Echt vlak boven ons hoofd. Tientallen....regelmatig duiken ze met een enorme vaart naar beneden om hun middageten op te pikken. Eenmaal aan de oppervlakte zien we ze even flink slikken. Echt een geval van hap, slik, weg! Ontzettend bijzonder om te zien! We lopen wat heen en weer...zoeken naar schelpen, genietend van de zon en de omgeving! Wat is het toch geweldig om in februari aan het strand te kunnen lopen...in korte broek en hemdje.

Anna Maria Island

Nu we hier toch in de buurt zijn rijden we langs Ellenton, een andere lokatie van de Premium Outlets. Wat een rust hier vergeleken met de outlets in Orlando. Heel even denken we zelfs dat de winkels gesloten zijn. Maar nee...er zijn hier gewoon vrijwel geen toeristen. Erg relaxed shoppen op deze manier. Met de discountcoupons doen we weer een paar voordelige aankopen! Lekker hoor, dat shoppen!

Om 21.00 uur rijden we terug naar het huis. Nog een aardig ritje zo in het donker...maar de cruise control doet zijn werk. Lekkere muziekzender op (waar uiteraard Maroon 5 weer verschillende keren voorbij komt :o)) en binnen no-time rijden we de 192 weer op....we zijn weer thuis!